En la dua etaĝo de kvaretaĝa loĝejo, kies rozkolora farbo senŝeliĝis kaj aspektas kvazaŭ disfalonta, mi kuŝas ĉe la rando de la fenestro kaj rigardas la straton. Por eviti miskomprenojn pli poste, mi denove memorigas vin: Mi estas kato. Do, ne plendu dirante “mi pensis, ke vi estas homo, vi trompis min”. Jes, mi estas … Malĝoja Rakonto Pri Kato (Rakonto) okumayı sürdür