Akutagava’ya… Katil Evet, memur bey; onu ben öldürdüm, kabul ediyorum. Onu ilk kez, aşağı yukarı iki ay önce gördüm. Yağmurlu bir gündü, koşar adımlarla evime dönüyordum. Kaldırımın üstünde onu gördüğüm an olduğum yerde donup kaldım. Beş liralık Çin malı bir şemsiyenin altındaydı. Gözlerimi ondan ayıramadım; ancak tek gözüyle bana baktığında gözlerimi ondan kaçırıp, yoluma … Bir Cinayet (Öykü) okumayı sürdür
WordPress sitenizde gömmek için bu adresi kopyalayıp yapıştırın
Bu kodu sitenize gömmek için kopyalayıp yapıştırın