Bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyor ve sen bir durakta bekliyorsun. Kimi veya neyi beklediğini bilmeden. Uçsuz bucaksız bozkırın ortasındaki harabe bir otobüs durağındasın. Yağmur damlaları durağın tavanını dövüyor. Bir sağa bir sola bakıyorsun. Görünürde ne bir araç ne de bir canlı var. Gökyüzünde bir şey dikkatini çekiyor. O kadar uzakta ki, zar zor görebiliyorsun. Kalın çerçeveli … Koyun Koyuna (Öykü) okumayı sürdür
WordPress sitenizde gömmek için bu adresi kopyalayıp yapıştırın
Bu kodu sitenize gömmek için kopyalayıp yapıştırın