Beş altı yaşlarında sarışın bir kız çocuğu, bir artı sıfır evlerinin tek odasında hüngür hüngür ağlıyordu. Hani şu büyümüş de küçülmüş denilenlerden, boyu küçük ama aklı büyük olanlardan. “Babamı çok özledim, anne. Babam nerede?” diye sordu minik Nehir, gözyaşları tombul yanaklarını ıslatırken. İşi başından aşkın annesi ise duymazlıktan geldi. Bir yandan ev işleri bir yandan … Babam Bir Kahraman (Öykü) okumayı sürdür